بررسی و تحلیل عوامل موثر در تصمیم گیری جهت پذیرش کنوانسیون بین المللی استانداردهای آموزش، صدور گواهینامه و نگهبانی خدمه شناورهای صیادی (stcw-f) توسط کشور جمهوری اسلامی ایران

موضوع تصمیم¬گیری در رابطه با پذیرش یا عدم پذیرش کنوانسیون¬های بین¬المللی در شرایط زمانی خاص، همیشه یکی از دغدغه¬های کشورها بوده است. یکی از کنوانسیون¬های بین¬المللی دریایی که کشورهای زیادی از جمله کشور عزیزمان ایران به دلایل مختلف تا کنون آن را نپذیرفته و به آن ملحق نشده¬اند، کنوانسیون بین المللی استانداردهای آموزش، صدور گواهینامه و نگهبانی خدمه شناورهای صیادی موسوم به stcw-f می باشد. باتوجه به آمار نگران¬کننده تلفات انسانی ناشی از حوادث شناورهای صیادی در دنیا به لحاظ پایین بودن سطح دانش و صلاحیت خدمه این گونه شناورها، خسارات مالی قابل توجه و همچنین آلودگی محیط زیست دریایی، این کنوانسیون از اهمیت بسزایی برخوردار می¬باشد. از جانب دیگر عدم آمادگی بسیاری از کشورهای دنیا بدلیل وضعیت خاص جامعه فعال در بخش صیادی، پذیرش این کنوانسیون را با مشکل مواجه ساخته است. هدف از این تحقیق، بررسی و رتبه¬بندی عوامل موثر در تصمیم¬گیری در خصوص پذیرش کنوانسیون stcw-f و در نهایت کمک به تصمیم¬گیران در این زمینه می¬باشد. این تحقیق در پنج فصل شامل کلیات تحقیق، پیشینه تحقیق، روش تحقیق، تجزیه و تحلیل داده¬ها، نتیجه¬گیری و پیشنهادات تهیه و تدوین گردیده است. در مراحل انجام تحقیق ابتدا عوامل تأثیرگذار بر تصمیم¬گیری در رابطه با پذیرش یا عدم پذیرش این کنوانسیون توسط جمهوری اسلامی ایران با استفاده از نظرات کارشناسان مرتبط مشخص شده و سپس این عوامل با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در پایان با انجام مقایسه زوجی، وزن هر یک از آنها جهت کمک به تصمیم گیرندگان تعیین گردید. از میان چهارده عامل یا معیار اولیه، نهایتاٌ هفت عامل مهم و موثر توسط متخصصان انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. طبق تجزیه و تحلیل صورت گرفته بر اساس فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) در رابطه با پذیرش کنوانسیون stcw-f، عامل " لزوم ارتقاء استانداردهای آموزشی و صلاحیت خدمه شناورهای صیادی " بیشترین وزن (189/0) را به خود اختصاص داد و در رابطه با عدم پذیرش کنوانسیون موصوف، عامل " هماهنگی بین ارگان¬های ذی¬ربط " با وزن 299/0 در رتبه اول قرار گرفت.